„W Blasku Pamięci”
Gdy jesienny wiatr nam przynosi wspomnień szept,
Każdy liść na drzewie zdaje się mówić, że…
Ci, co odeszli, są blisko nas wciąż,
Ich ślady w sercach, w każdym z nas dom.
W blasku pamięci, gdy świece płoną,
W cieple płomieni wspomnień woń.
Wierzymy, że tam, gdzie jasność trwa,
Czuwają nad nami, każdego dnia.
Chociaż niebo ciche, ich głos w nas brzmi,
Gdy patrzymy w gwiazdy, wiemy, że to oni.
Każda chwila, każdy śmiech, każdy dzień,
Z nimi w myślach, to wieczny sen.
W blasku pamięci, gdy świece płoną,
W cieple płomieni wspomnień woń.
Wierzymy, że tam, gdzie jasność trwa,
Czuwają nad nami, każdego dnia.
Dziś przynosimy kwiaty, dziś serca drżą,
W ciszy modlitw szeptem wołamy ich imię.
Bo miłość nie gaśnie, choć czas mija wciąż,
W naszych duszach ich blask, jak światło świtu drży.
W blasku pamięci, gdy świece płoną,
W cieple płomieni wspomnień woń.
Wierzymy, że tam, gdzie jasność trwa,
Czuwają nad nami, każdego dnia.
Więc spójrzmy w niebo, powitajmy ich cień,
Z sercem pełnym wdzięczności i snów o wieczności.
Oni są w nas, w naszych krokach i snach,
Jak cichy szept, co wciąż trwa i trwa.
